https://www.sindhudurg-paryatan.com/              सह्याद्रीच्या तळी शोभते हिरवे तळकोकण राष्ट्र देविंचे निसर्ग निर्मित केवळ नंदनवन ।
कवी माधवनी कोकण भुमीला तळकोकणास निसर्गनिर्मित नंदनवन म्हटले आहे. यात सिंधुदुर्ग जिल्हा म्हणजे परमेश्वराला पहाटे पडलेले स्वप्न मात्र ते प्रत्यक्ष उतरलेले; असा हा निसर्गाचा वरदहस्त लाभलेला सिंधुदुर्ग पूर्वेला सह्यगिरीचे; बेलाग कडे, रमणीय घाट, पश्चिमेला अरबी समुद्र आणि स्वच्छ रुपेरी वाळूचे किनारे नारळ पोफळीच्या काजू आंब्यांच्या बागा, औषधी वनस्पतीने समृद्ध वृक्षवल्ली, पावसाळ्यात कोसळणारे धबधबे, दुधडी भरून वाहणाऱ्या नद्या, बुलंद जलदूर्ग, गिरीदूर्ग, कोट. अंदाजे ५००० मंदिर देवस्थान, मठ जी पुरातन इतिहासाची साक्षीदार आहेत. सिंधुदुर्गला स्वतःची अशी एक संस्कृती आहे. यात खाद्य, आदरातिथ्य, लोककला, परंपरा, उत्सव, येथील जग प्रसिद्ध मालवणी मनुष्य प्राचीन अपरांताची ही भुमीच अदभूत बहुरंगी बहुपेढी जी मौर्य, सातवाहन अंदाजे इसवी सन पूर्व २५० वर्षापासूनचा इतिहास सांगते. अश्या या देवभूमीला पर्यटनाच्या माध्यमातून सर्व जगास विविध दिशा आणि दर्शनाचा लाभ व्हावा म्हणून आम्ही डिस्कव्हरी ऑफ सिंधुदुर्ग ग्रंथ निर्मितीच्या माध्यमातुन सामुहिक कामाचा एक सुंदर आविष्कार घडवित आहोत.
                 भारत सरकारने ३० एप्रिल १९९७ रोजी देशातला जिल्हा पर्यटन जिल्हा म्हणून जाहीर केला. शासकीय मान्यता मिळालेला देशातील हा पहिला पर्यटन जिल्हा ठरला. आता तर त्यास जगातील सर्वोत्कृष्ठ म्हणून नामांकनही प्राप्त झाले आहे. परंतु पर्यटनाच्या दृष्टीने या भूमित येणाऱ्या सिंधु भूमिवर प्रेम करणाऱ्या त्यांच्याबरोबर संवाद साधणे व तो साधून त्यांना इथल्या देवदेवता, परंपरा, लोककला, अश्या शेकडो आयामांची ओळख करून देणे व हे समजून घेतल्यावर पुन्हा त्यांच्या पाऊल खुणा या लाल मातीवर पुन्हा पुन्हा उमटाव्यात हाच आमचा उद्देश आहे. आम्ही सिंधुभूमिचा शिलालेख कोरतो आहोत. यात इतिहासाचे ज्ञान व वर्तमानाचे भान असुन भविष्याचे शिल्प कोरत आहोत. यासाठी पर्यटन व्यावसायिक महासंघ कोकण, डिस्कव्हरी ऑफ सिंधुदुर्ग, इतिहास संकलन समिती सिंधुदुर्ग, कोकण इतिहास परिषद सिंधुदुर्ग, माउंटेनिअरिंग असोसिएशन सिंधुदुर्ग डिेस्ट्रिक्ट व सर्व सिंधुपुत्रांसह अनेक हितचिंतकांची मन व सहकार्यासाठी सदैव तत्पर असलेल्या त्यांच्या हातांनीच हे कार्य सिद्धीस जाणार आहे. यासाठी “बा म्हाराज्या रवळनाथ, “ आये माते मावशी सातेरी,” राखणदार वेतोबास घातलेला तुमचा गाऱ्हाना आमका आशिर्वाद देताला, तेव्हां ह्यों शिलालेख तुमच्या हाती सोपवतवं.” कवी डॉ. वसंत सावंतानी जी हाक तुमका मारल्यानी तीच पुन्हा आम्ही तुमका मारतव………